捡起地上的谎 满足了欲望
Jiǎn qǐ dì shàng de huǎng mǎn zú le yù wàng
其实美好 不难啊
qí shí měi hǎo bù nán a
一个人闷到慌 也不想作罢
yī gè rén mèn dào huāng yě bù xiǎng zuò bà
谁叫我们 那么爱啊
shéi jiào wǒ men nà me ài a
qǐng bù yào shuō wǒ fēng kuáng qǐng bù yào shuō wǒ xiǎng xiàng
我很愉快 泪流到天亮
wǒ hěn yú kuài lèi liú dào tiān liàng
请不要说我妄想 不要说爱荒凉
qǐng bù yào shuō wǒ wàng xiǎng bù yào shuō ài huāng liáng
病一场 怎样
bìng yī chǎng zěn yàng
No comments:
Post a Comment